23 października wyruszyliśmy na kolejną wycieczkę śladami Kazimierza Wielkiego, patrona szkoły. Naszą podróż w czasie rozpoczęliśmy od Opactwa Benedyktynów w Tyńcu, najstarszego klasztoru w Polsce. Tyniecki klasztor, założony 980 lat temu „… jest wciąż takim miejscem, gdzie ludzie przychodzą, aby odnaleźć podstawowe wartości i odkryć na nowo wartość spotkania: z dziedzictwem historii, kulturą, pięknem krajobrazu, ale też z własną przeszłością, z drugim człowiekiem, a ostatecznie z samym Bogiem”. Z Tyńca udaliśmy się do Wieliczki, gdzie ponad 5 000 lat temu na terenie kotliny wielickiej mieszkały prehistoryczne plemiona, które potrafiły produkować sól z solanek, odparowując słoną wodę w naczyniach z gliny. Taki proces trwał przez stulecia. W średniowieczu nad Wieliczką dymiły kryte paleniska, na nich zaś bulgotała solanka. Słone źródła pogłębiano i obudowywano drewnem, zamieniając w solankowe studnie. Pewnego dnia na dnie takiej właśnie studni dokonano wiekopomnego odkrycia – znaleziono sól kamienną. Stało się to około połowy XIII wieku. W dawnych czasach twarda sól kosztowała krocie, toczono o nią wojny i pilnie strzeżono monopolu na jej wydobycie. Wielicka kopalnia, zwana żupą, stała się oczkiem w głowie książąt i królów, a wokół jej początków narosła legenda o św. Kindze. Żupie szczególnie dobrze przysłużył się Kazimierz Wielki. Ostatni z Piastów skodyfikował prawo górnicze. Dokument zwany ordynacją, bądź statutem Kazimierza Wielkiego, ujrzał światło dzienne w roku 1368 i dokładnie określił, jak kopalnia ma działać. Pierwsi turyści kopalnię soli w Wieliczce odwiedzili już w XV w. Wśród nich był sam Mikołaj Kopernik. Wizyta w Kopalni Soli „Wieliczka” uchodziła za patriotyczny obowiązek, zwłaszcza w okresie zaborów. W roku 1774 wprowadzono Księgi Zwiedzających. Na ich kartach podpisali się m.in. Stanisław Staszic, Fryderyk Chopin, Jan Matejko, Eliza Orzeszkowa, Bolesław Prus, Ignacy Paderewski, Józef Piłsudski, Karol Wojtyła, Czesław Miłosz. W roku 1978 Kopalnia Soli „Wieliczka” znalazła się wśród 12 miejsc i obiektów otwierających Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Stanowiąc spuściznę pracy (ponad VII wieków śladów górnictwa), wiary (ponad 40 kaplic), talentu (sól stała się nie tylko towarem, ale jest również tworzywem dla artystów rzeźbiarzy) oraz górniczej tradycji. Dzień zakończyliśmy w Ośrodku Wypoczynkowo Rekolekcyjnym Totus Tuus im. Ks. Kard. Karola Wojtyły w Zembrzycach, biesiadując i śpiewając przy ognisku.
